Leren fietsen: de fietsavonturen van een kind in 5 stappen.

Van een zitje voorop de fiets, naar een zitje achterop. Van bijrijder naar bestuurder van een  loopfiets. Gevolgd door een eigen fiets met trappers. Eerst met zijwieltjes. Om tot slot te eindigen op een fiets zonder.  Maar wanneer haal je die zijwieltjes er eigenlijk af? Gewoon loslaten zeg je? Ok, ik beken, loslaten is niet mijn sterkste punt als moeder. Dus dit laatste was nog wel even een dingetje. Daarover later meer. Eerst moest de fiets gekocht worden.

Leren fietsen begint met een fiets kopen

Een goed passende fiets is belangrijk. Nu hebben veel ouders de neiging om een fiets ietwat op de groei te kopen. Zo kan je kind er langer mee doen. En meer tempo maken. Want hoe groter de wielen, hoe makkelijker je grotere afstanden kan afleggen. Maar dan moet je kind al wel goed kunnen fietsen. Want voor kinderen die het nog lastig(er) vinden om te fietsen zonder zijwieltjes geldt: gebruik een kleine fiets. Zelfs hoe kleiner hoe beter. Kinderen moeten goed met hun voeten bij de grond kunnen om te leren fietsen. Onderstaande specificaties vonden we bij www.fietsenopfietsen.nl en geven je een houvast welke maat fiets geschikt is voor welke leeftijd/lenge.

12 inch:    2-4 jaar        +          lichaamslengte 95 cm
14 inch:    3-5 jaar        +          lichaamslengte 100 cm
16 inch:    4-6 jaar        +          lichaamslengte 105 cm
18 inch:    5-7 jaar        +          lichaamslengte 110 cm
20 inch:    6-8 jaar        +          lichaamslengte 115 cm
22 inch:    7-9 jaar        +          lichaamslengte 122 cm
24 inch:    8-12 jaar      +          lichaamslengte 130 cm
26 inch:    10-14 jaar     +          lichaamslengte 145 cm
28 inch:    12+ jaar        +          lichaamslengte 145+ cm

Zijwieltjes: met of zonder?

Fiets gekocht? Check!

Fietshelm gekocht? Check!

Druk geoefend met het fietsen met zijwieltjes. Ook check!

En dan komt het moment. Het moment dat je je ineens bedenkt: wanneer moeten die zijwieltjes er eigenlijk af? De zijwieltjes mogen er af als:

• je kind naar jouw mening voldoende evenwicht heeft op zijn loopfiets. Hier gingen tijdens het ‘scheuren’ bijvoorbeeld regelmatig beide voeten de lucht in
• je kind goed bij de trappers van zijn fiets met zijwieltjes kan
• je kind goed zijn voeten op grond kan zetten, terwijl hij met zijn billen op het zadel zit
• je kind zelf vraagt of de zijwieltjes eraf mogen
• en… jij zelf voldoende moed hebt verzameld om los te laten!

Dat vijfde puntje was hier een dingetje. Volgens mijn lief was onze zoon er al aan toe. Ik twijfelde nog. Dus toen Job er zelf om vroeg verloor ik fors terrein in de discussie. Toen de zijwieltjes eraf waren, ging hij op zijn fiets zitten en dacht zo weg te fietsen. Boem! Daar lag hij. Vanuit stilstand zo omgevallen. Lang leve de fietshelm!

Het zonder-zijwieltjes-trucje

Au! Dat was dus een iets te grote stap. Later hoorden wij van vrienden dat het handiger is om de wieltjes steeds een stukje hoger te zetten. Je kind heeft dan het idee dat hij nog met wieltjes fietst (en voelt zich veilig). Hij heeft niet voortdurend steun aan de zijwieltjes en leert daarmee dus de balans te bewaren. Op het moment dat het je in die tussenfase opvalt dat je kind de zijwieltjes eigenlijk niet meer gebruikt, vertel je je kind dat en is het tijd om met gróót ritueel afscheid te nemen van de zijwieltjes.

Terug naar dat leren fietsen. De meeste kinderen zullen bij het fietsen zonder zijwieltjes hulp nodig hebben. Voor ouders betekent dat: hard meerennen naast de fiets en een zere rug van het vasthouden aan dat veel te lager kinderzadeltje. Maar dat kan anders. We hebben 3 tips:

1. Gratis: Wij kregen van onze buurvrouw de tip om een shawl onder de armen van ons kind te doen. Dus voor de borst langs en dan onder de armen en achter het kind vasthouden. Voor ons kind voelde dit stevig en veilig en dat gaf hem zekerheid.
2. Koop een speciaal vestje met een handvat op de rug (Agu BikyBiky) (Te koop via bijvoorbeeld de anwb, maar kijk ook eens op Marktplaats. Vaak gebruik je deze vestjes niet lang.)
3. Koop een stang die je achterop de bagagedrager kan bevestigen.

Loslaten

Zodra je merkt dat je kind de balans heeft, is het fietsen an sich eigenlijk onder de knie. Alleen dan volgt nog  het meest belangrijke: je kind moet ook het zelfvertrouwen hebben dat het zelfstandig kan fietsen.

Onze zoon had de vaardigheid echt te pakken, maar ik mocht hem onder geen beding loslaten. Ook al had ik de shawl niet meer vast, de shawl mocht niet weg. Hij bleef volhouden dat ik hem moest vasthouden. Elke keer lieten we de shawl langer los, totdat hij merkte dat hij het ook zonder kon. Inmiddels fiets hij al heel lang zonder shawl en zijn we alweer een fiets verder. Met spijt in mijn hart (tja dat loslaten he?!) nemen we afscheid van een beachcruiser die hij kreeg voor zijn vierder verjaardag. Hij had hem zelf gespot tijdens onze vakantie en zo’n fiets wilde hij ‘écht héél graag’. Nu heeft hij zijn zinnen gezet op een transportfiets. Die moet het worden!

**WIN**

Ben jij al gestart met de zijwiel-avonturen van jouw kind? Nog niet? Dan bof je. Want MoodKids mag namelijk van www.fietsenopfietsen.nl een gratis kinderfiets (12 inch) t.v.w. € 89,95 weggeven.

Gefeliciteerd!!

Emmeke Boerkamp uit Den Haag

Je hebt fiets A gewonnen! We geven je gegevens door aan www.fietsenopfietsen.nl. Zij sturen de fiets naar je op.

[ssba]