Wat kun je (volgens een man) beter niet doen tijdens de bevalling?
Een bevalling? Tja, ze hebben het wel steeds over die vrouwen die zo’n pijn hebben, maar laat me je dit vertellen, voor de partner is het óók geen pretje.
Het is vooral die volkomen apathische toestand waarin de man (lees: ik) verkeerde tijdens het laatste etmaal (ja, het duurde verrekte lang bij ons). Apathisch vanwege de totale moedeloosheid, machteloosheid, ja zelfs radeloosheid van het bestaan van de partner van de bevallige, barende dame. Moedeloos; want je kunt niets doen. Machteloos want de liefde van je leven heeft pijn. Radeloos, want je kan dat niet wegnemen. Ik zei maanden na de bevalling nog wel eens dat ik het liefst alle bevallingspijn van mijn vrouw had overgenomen. Maar inwendig dacht ik tegelijkertijd dat ik er helemaal niet zo zeker van was of ik dat allemaal wel aankon.
Ben je er nog? Voor jullie, zet ik graag een aantal regels op een rij. Opdat je ook een beetje weet waar partners zoals ik, zoal mee te maken kregen.
Vijf dingen die je als partner tijdens de bevalling niet moet doen
- Het zweterige handje van je vrouw vasthouden tijdens de weeën. Eerlijk? Het is geen goed idee. Aanraken tijdens de bevalling is sowieso geen goed idee. Tenzij je het leuk vindt om geslagen te worden, natuurlijk…
- Meetellen met de weeën? Niet doen. Het blijkt voor vrouwen die aan het bevallen zijn, zeer irritant. Ze kunnen niet veel meer, maar tellen lukt nog net.
- Het tempo van het wegpuffen en de bijhorende ademhaling moet je ab-so-luut niet doen met dat handige ezelsbruggetje dat je leerde tijdens de cursus Samen Bevallen. Was ‘Heer-lijk Hel-der Hei-ne-ken’, toen nog heel grappig, heus, dat is tijdens de daadwerkelijke bevalling een stuk minder het geval.
- Over drinken gesproken; denk niet dat de situatie in de bevallingskamer erg verbetert als je tijdens een rustig kwartiertje even voorstelt dat je snel een ommetje gaat maken en wat gaat drinken om je zinnen te verzetten. Ook al is de sfeer al niet echt gezellig, die sfeer wordt pas écht onplezant wanneer je als partner even denkt wat tijd voor jezelf te willen hebben. Zorg dus dat je vrouw je tijdens de bevalling altijd kan zien. Maak continu contact. Toiletgebruik is al bijna uit den boze.
- In de bevallingskamer worden versnaperingen ‘niet echt’ gewaardeerd, zo kan ik uit ervaring zeggen. Ik dacht nietsvermoedend even een zwart koffietje te tappen, maar toen ik binnen 2 meter actieradius van het slagveld kwam, werd ik vrij venijnig de hoek in gesnauwd. ‘Wegwezen! Je stinkt!’ Tip: eet en drink de hele bevalling NIETS. Dan heb je daar ook geen discussies over.
Wat je als partner zeker wél moet doen?
Daadkrachtig ingrijpen als je vrouw na uren puffen en persen écht niet meer kan. Naar een willekeurige zuster op de gang rennen en zeggen dat jouw vrouw nú als de wiedeweerga pijnstillers nodig heeft. En als dat na uren nog geen halve centimeter verbetering oplevert, eisen dat de dienstdoende gynaecoloog pér dírect een operatiekamer klaar laat maken. Dat die keizersnede ook niet je eigen idee van een ‘good time’ was, maar dat er in ‘Scandinavië ook nooit zo moeilijk over dergelijke ingrepen gedaan wordt en waarom hier dan verdorie wel?’ Dat je meerennend met dat bed waarin je vrouw als creperend stuk wild ligt te krioelen, je enkels stuk schampt tegen al die verrekte klapdeuren, maar geen krimp geeft. Dat je tijdens inbrengen van die ruggenprik keihard liegt over het formaat van die naald. Dat je als ze ein-de-lijk in die operatiekamer ligt, vooral niet vanachter dat scherm mee probeert te kijken hoe groot die snee is, omdat je dan vierkant tegen de grond klapt want je had al uren niets gegeten en gedronken. En dat je drie helse kwartieren later samen met je lichtverdoofde vrouw heel hard en hysterisch lacht omdat jullie seconden oude baby over haar heen plast.
Op dat moment merk je meteen: al die hachelijke voorgaande uren verdwijnen binnen luttele tellen als sneeuw voor deze zoon.
Meer lezen over bevallen? Lees dan ook : 5x hoe je ook bevalt, het is hetzelfde.
[ssba]Auteur: Dennis Dekker
Dennis is eigenaar van het bedrijf Media Magneet. Bij dit mediabureau is hij actief als (online) tekstschrijver, journalist en fotograaf. Hij woont in Epe samen met Nicole en is vader van -het allerbeste blogonderwerp ever- Job (2008). Dennis is zoals hij zelf gekscherend zegt ‘dol op hobby’s’. Naast fotograferen, hardlopen en mountainbiken, speelt hij in een band, luistert ook graag naar muziek en bezoekt frequent concerten en festivals. Verder schrijft hij maandelijks recensies over nieuwe albums en verhalen over artiesten en liedjes.