Briefje van Piet

Op een woensdagmiddag hadden de jongens twee vriendjes te spelen. Na een “wat gaan we eigenlijk doen, mama?” bedacht een vriendje dat het hartstikke leuk zou zijn om de Titanic na te bouwen. De jongens hadden laatst een item op het Jeugdjournaal gezien over een jongetje dat deze boot van Legosteentjes had nagebouwd, dus het idee van het vriendje kreeg een hoop bijval. De dozen Kapla werden uit de speelgoedkast getrokken en de mannen gingen met z’n vijven aan de slag.

Eerlijk is eerlijk: ze werkten goed samen en het werd een aardig bouwwerk. Om het voor iedereen duidelijk te maken dat dit om de Titanic ging, werd er nog een ijsberg gebouwd en toen waren alle Kaplablokjes op. (de grootte van hun boot kwam nog niet in de buurt van het bouwsel van het Jeugdjournaaljongetje, maar dat hinderde niet.) De jongens wilden het laten staan voor Piet en Sinterklaas en Huug kwam op het lumineuze idee om er een briefje bij te doen. “Lieve Piet, vind je onze boot mooi? Wil je op dit papier schrijven als je het mooi vindt?” schreef hij en het werd naast de Titanic gelegd.

Die avond mochten de kinderen hun schoentjes zetten en er stonden dus vier schoentjes voor de open haard. Mees speelde “Sinterklaas Kapoentje” (vrij vals) op zijn viool en zijn broers en zusje zongen (vrij vals) mee. Voordat Huug naar boven ging, riep hij nog hard in de schoorsteen dat Piet wel zijn briefje moest lezen en deze Piet knoopte dat goed in de oren!

Die nacht schreef Piet (ik dus) een keurig briefje terug en legde het bij de Titanic. Er stond zoiets op dat ze goed samen hadden gewerkt met hun vriendjes en dat Piet het een mooie pakjesboot of Titanic vond. Ik stopte de cadeautjes in de schoenen, telde dit keer genoeg kruidnootjes voor allemaal uit en ging zeer tevreden over mezelf naar bed. Ik verheugde me al op die blije snoetjes!

’s Ochtends vroeg kwamen de kinderen naar beneden. Hugo graaide meteen het briefje van de grond, las het en keek bedenkelijk. “Mama, hoe kan het dat Piet onze namen weet en dat we met onze vriendjes de Titanic hebben gebouwd, maar niet weet dat het de Titanic is? Heeft hij de ijsberg niet gezien?” Oh jee! Dat was waar ook! Ik was die ijsberg helemaal vergeten! Wat een stommerd ben ik toch om over de pakjesboot te beginnen! “Eeeh, wat denk je zelf, moppie?” kaatste ik benauwd terug.

Steijn las het briefje van Piet ook en vroeg welke Piet het had geschreven. Ik wilde antwoorden dat er toch duidelijk “Groetjes, Zwarte Piet” stond, maar Hugo was me voor.

“Steijn, Mama Piet heeft dit geschreven.”

[ssba]