Huiswerkstress op de basisschool. En nu naar de middelbare..

Met stampende voeten dendert hij de trap op, onderwijl voor zich uit mopperend. Ik heb hem naar boven gestuurd om zijn agenda te halen. Vanaf groep 7 hoort bij ons op school meer huiswerk en meer structuur en dat levert hier vooral veel stress op. Huiswerkstress welteverstaan..

Onze lieve zoon heeft een agenda, maar zet er niks in. Alle losse bladeren die van school meekomen, dwarrelen door het huis. Soms staat er een datum op wanneer het af moet zijn, veel vaker staat er niks op. Is het huiswerk? Is het een extra opdracht van de weektaak die hij niet af heeft gekregen? Al sla je me dood: ik weet het niet. Ik leg het dus maar op zijn bureau. We spraken af dat hij losse bladen in een speciaal daarvoor aangeschafte ordner zouden doen. Helaas werkt dat vaker niet dan wel.

Een paar maanden geleden was het weer raak! Hij rommelde wat in zijn tas en we hoorden ineens een ‘shit’. Om 20.00 uur (na een hele dag spelen met een vriendje) ontdekte hij dat hij huiswerk had. En niet eens gewoon huiswerk. Nee, extra ‘straf’ huiswerk, omdat hij 3x zijn reguliere huiswerk vergeten was in te leveren. We kregen er een enorme discussie over, maar hij kreeg van ons niet meer de ruimte om het te maken. Het was bedtijd, hij had er genoeg tijd voor gehad dat weekend en wij geloven ook wel in het principe ‘je draagt zelf de consequenties van je eigen handelen’.

Huiswerkstress en dag pedagogisch lesje!

De volgende dag nam hij zijn niet gemaakte ‘strafhuiswerk’ licht nerveus mee naar school. Om 15.20 kwam hij met een triomfantelijk gezicht weer thuis. De juf was ziek en de invalmeester was blijkbaar niet op de hoogte. En meneer was wel zo slim om er niet aan te refereren. Dag, pedagogisch lesje wat ik in gedachten had…

Onze school is een grote voorstander van kinderen zelf verantwoordelijkheid geven. Wij ook! Job krijgt al van jong af aan klusjes bij ons thuis. Maar dat huiswerk? Er zat gewoon geen structuur in. Ik nam me voor om hem in groep 8 hierin meer te begeleiden. We kochten een agenda, zaten bijna elke middag uit school even 5 minuutjes om te bespreken wat er was opgegeven en wanneer hij het dan ging inleveren. Hij hield het bij in zijn agenda, arceerde als hij iets gedaan had, losse bladen gingen direct in de ordner. Het ging van een leien dakje. Eén kruisje had hij in het eerste half jaar. Sneu was dat hij zijn huiswerk wel gemaakt had, maar vergeten was dat hij het in zijn laatje had gedaan en dacht dat het nog thuis lag. Eigenlijk een onterecht kruisje dus. Een dik tevreden mama, dus. Geen huiswerkstress meer. Hadden we hem toch mooi aangeleerd zo net voor de middelbare school. En toen kwam corona.

Na maanden thuisonderwijs was het ritme weg

Dat thuisonderwijs ging hem prima af. Het was ook eigenlijk niets anders dan een weektaak en de juffen hadden een (besloten) website gemaakt waar extra instructievideo’s en dergelijke op stonden. Op donderdagavond controleerden we samen met hem of hij alles had gedaan en dat was prima. Maar toen mochten ze weer naar school. Hoe ik stimuleerde, de agenda kwam nagenoeg niet meer uit de tas. Vaak werd huiswerk weer op het laatst gedaan, de ordner lag weer in de hoek van de kamer, ik vond weer overal werkbladen en meneer had weer last minute huiswerkstress. Grrr! Ik deelde mijn frustratie met hem en hij zei zelf dat hij zijn ritme kwijt was en dat het nu toch niet meer uitmaakte. Die paar weken voordat hij van school afging. Meneer vond het duidelijk wel prima zo.

Hoe gaat dat straks op de middelbare school?

Nu is het zomervakantie en hoor ik van vrienden, wiens kinderen al op de middelbare school zitten, verhalen over Magister, agenda’s om te plannen en ouders die hun kinderen steeds achter de broek aan zitten. En daar pas ik voor. En Dennis gelukkig ook. Tuurlijk willen we hem helpen en begeleiden, maar hij moet het echt zelf gaan doen. In de informatiebrief van school wordt een speciale agenda geadviseerd, een vriendin die docent is in het middelbare onderwijs zegt met haar mentorkinderen het plannen in Magister aan te leren.

En ik? Ik denk nog maar even na over de mogelijkheden. Ik wil geen curlingouder worden, maar ook mijn kind niet laten verzuipen. Eén ding is zeker: er breekt een hele nieuwe tijd aan. Vol huiswerkstress vermoed ik. Loslaten heet dat geloof ik. Ik heb nog 4 weken…

 

[ssba]