Op 15 oktober brand ik een kaarsje…

Oktober is een maand die op mij extra veel impact heeft, zelfs ruim vijf jaar na dato nog. Oktober is het namelijk ‘Pregnancy and Infant Loss Awareness month’. Ik vergeef het je, als je er nog nooit van hebt gehoord. In Nederland wordt er ook niet heel veel aandacht aan besteed. Toch doe ik dit jaar voor de vijfde keer mee aan de ‘International Wave of Light’ op 15 oktober.

Oktober is veel. De start van het meest kleurrijke seizoen van het jaar: de herfst. Stoptober, de maand waarin we massaal proberen te stoppen met roken. Wereld Dierendag, op 4 oktober. Het is de maand van horror, als we ook in Nederland tegenwoordig Halloween vieren. We besteden uitvoerig aandacht aan het kinderboek, in de kinderboekenweek. De klok gaat een uur achteruit (of was het vooruit? Ik ben altijd in de war) als de wintertijd weer ingaat. Maar het is ook ‘International Pregnancy and Infant Loss Awareness month’.

Stil staan bij het verlies van een kind

‘Pregnancy and Infant Loss Awareness month’ is misschien niet iets waarvan een belletje bij je gaat rinkelen. Gelukkig ook maar. Bij mij doet dat het helaas wel. Want sinds we in 2013 onze dochter verloren kort na haar geboorte, sta ik ieder jaar in oktober stil bij wat ons ruim vijf jaar geleden is overkomen. Dat doe ik samen met de kleine groep ouders verspreid over de hele wereld, die hetzelfde is overkomen als ons. Namelijk een kindje verliezen aan Alveolaire Capillaire Dysplasie (ACD). Maar natuurlijk ook samen met al die andere ouders, die afscheid moesten nemen van een kindje.

Lees hier Roelina’s persoonlijke verhaal over het verlies van haar dochter Jasmijn

‘Pregnancy and Infant Loss Awareness month’ is een van origine in de VS opgerichte beweging, waarin aandacht wordt gevraagd voor zwangerschapsverlies en kindersterfte. Of het nu gaat om een miskraam, doodgeboorte, SIDS of de dood van een pasgeborene; de hele maand oktober wordt er stil gestaan bij alle kindjes die te vroeg zijn overleden, met als doel om de getroffen families te ondersteunen en aandacht te vragen voor deze verschrikking.

International Wave of Light

Het midden van de herdenkingsmaand markeert de ‘International Wave of Light’. Op 15 oktober om 19:00 uur lokale tijd, worden over de hele wereld kaarsjes aangestoken voor alle kindjes die tijdens de zwangerschap of (kort) na de geboorte zijn overleden. Omdat 19:00 uur over de hele wereld op een ander tijdstip plaatsvindt, ontstaat er een wereldwijde ‘Wave of Light’ ter nagedachtenis aan alle te vroeg overleden kindjes.

Dit jaar op 15 oktober om 19.00 uur Nederlandse tijd, doe ook ik weer mee aan de ‘International Wave of Light’. Dan steek ik een kaarsje aan voor onze dochter Jasmijn. Een tweede kaarsje steek ik aan voor alle andere kindjes, die het gevecht tegen ACD niet mochten winnen of er nog steeds tegen vechten. Want hoewel op onderzoeksgebied, in die vijf jaar, enige vooruitgang is geboekt, er komen nog steeds maandelijks nieuwe ouders bij die ooit of onlangs te maken kregen met ACD.

Ik brand dus een kaarsje, samen met alle andere ouders die aangesloten zijn bij de ACDA. De wereldwijde organisatie die ‘ACD ouders’ verbindt en een platform biedt voor informatie.

15 oktober herdenk ik

Op 15 oktober brand ik een kaarsje. En niet alleen om aandacht te vragen voor ACD. Ook brand ik een kaarsje om ons eerstgeboren kindje Jasmijn, het allermooiste meisje dat ik ooit heb gezien, te herdenken. Dan herinner ik mij weer hoe het was om haar voor de eerste keer tegen me aan te voelen, net nadat zij was geboren. Hoe haar donkerblauwe ogen de mijne zochten, toen ik zachtjes tegen haar praatte op de kraamkamer van het ziekenhuis. Hoe ze mijn vinger vastpakte en reageerde op onze stemmen, terwijl ze aan al die piepende ziekenhuisapparaten lag in het Radboud UMC. Hoe ze me aankeek, net na die ingrijpende longbiopt-operatie…

Maar ik herinner mij ook haar laatste dag. Net nadat we te horen hadden gekregen dat het écht ACD bleek, wat onze dochter zo ziek maakte. Het moment dat we besloten dat het genoeg was geweest. Na haar 15 dagen dichtbij ons te hebben gehad en haar te zien vechten voor haar leven. Hoe ze toen in mijn armen werd gelegd en we liedjes voor haar zongen, terwijl de tranen over mijn wangen stroomden. Hoe alle lijnen die haar in leven hielden, verbonden met de ziekenhuisapparaten, één voor één werden losgekoppeld. Hoe zij haar laatste adem uitblies… En haar kaarsje voorgoed doofde… Ik weet het nog zo goed…

Doe je mee?

15 oktober is dus de ‘Wave of Light’. Ik steek een kaarsje aan voor Jasmijn. Maar ook voor al die kindjes, waarvan het kaarsje té vroeg doofde… Doe je mee?

[ssba]