Hoe gaat het nu met de combi gsm en kind?

Herinner je je nog dat ik in november aangaf dat ik er lichtelijk naïef ingetuind was? Toen ik jullie vertelde over Job en zijn eerste mobiele telefoon? Ik zal het nog even kort samenvatten. 

We hadden thuis de afspraak dat Job pas op zijn twaalfde een mobiel zou krijgen. Ik kreeg een nieuwe telefoon en Job vroeg om mijn oude. Om ‘spelletjes mee te spelen’. Korte tijd later vroeg hij voor zijn verjaardag een prepaid simkaart en ’tadaa!’ hij had een actieve mobiele telefoon. Was ik even aan het slapen, met mijn goede voornemens.

Maar eerlijk is eerlijk, het gaat hartstikke goed. Mijn telefoon is inmiddels al gesneuveld en inmiddels is een oude van Dennis in gebruik. De enorme aantrekkingskracht waar ik zo bang voor was, valt na een tijdje toch best mee. Ik hoorde vorige week een klasgenootje tegen hem mopperen ‘jij reageert nooit op mijn apps!’. Job bedacht ineens dat hij zijn telefoon al een hele tijd niet bekeken had. Waar lag dat ding ook alweer? En waar was de oplader (want uiteraard was zijn toestel leeg)? 51 piepjes (lees: appjes) later was hij weer op de hoogte. Niet dat hij nou echt veel relevante informatie had gemist…

Gesprekken tussen de kinderen

De gesprekken tussen de kinderen van deze leeftijd, vind ik dus héél grappig. (Voordat ik de privacy-waakhonden in mijn nek krijg: we hebben thuis de regel dat wij -als ouders- te allen tijde in zijn telefoon mogen kijken.) De gesprekjes in de ‘best friends squad’ gaan ongeveer zo:

Vriendin: hoi

Zoon: hoi

Vriend: hoi

Vriendin: wat doe jij?

Zoon: tv kijken en jij?

Vriend: -is de telefoon denk ik alweer vergeten,want er wordt niet meer gereageerd.-

Vriendin: ok

Zoon: doei

Enorm onschuldig dus. Gelukkig maar. Alhoewel we best goed voorbereid waren, vond ik.

Gsm en kind: evaluatie van de regels

Want bijna een jaar geleden hebben we tijdens een gezinsvergadering samen zes regels afgesproken. We hebben Job uitgelegd waarom we deze afspraken wilden maken en destijds werd het vrij simpel geaccepteerd. Snap ik wel, want hij zat natuurlijk te azen op het gebruik van de mobiel. (Hallo, ik ken mijn kind.) Maar hoe gaat het een jaar later met de regels? Worden ze nageleefd? Levert het discussie op?

Dit was ons lijstje met regels (in willekeurige volgorde):

1. De telefoon mag niet mee naar school of naar bed.
2. Je overlegt met ons voordat je je telefoonnummer aan iemand geeft.
3. Social media mag (nog) niet.
4. We mogen altijd in je telefoon kijken.
5. Gebruik je telefoon verstandig en kwets anderen niet.
6. Geen mobiel in het verkeer.

Ik kan heel snel zijn. Over de eerste drie punten is geen enkele discussie geweest. Over de laatste drie punten hebben we wel wat extra gesprekken gevoerd. Het altijd mogen bekijken van je telefoon bijvoorbeeld. Dit levert nog weleens wat gemopper op.

Privé is privé, en toch ook weer niet

Wij hebben thuis -in principe- de regel dat je niet zomaar in de telefoon van een ander kijkt. Dat is privé. Sterker nog, ik weet het wachtwoord van Dennis’ telefoon niet eens. Maar ik schrijf bewust ‘in principe’, want ik vind het bij Job echt anders. We hebben die afspraak destijds gemaakt, omdat we toezicht wilden houden op wat er gebeurde. Als een soort coaching on the job  zeg maar. Dat we hem kunnen uitleggen waarom het niet handig is om zo te reageren. Of om die foto te sturen.

In de praktijk zijn die gesprekjes over de onderlinge communicatie (nog) niet nodig geweest. Lijkt me ook wel duidelijk, zoals ik hierboven de gesprekken omschrijf. En toch blijft de regel van kracht. Ik ben waakzaam ten aanzien van (cyber)pesten en vind ook echt dat wij als ouders de taak hebben om hem hierin te begeleiden. Het weegt voor mij niet op tegen zijn gevoel van privacy. Ik blijf dus steeds consequent uitleggen waarom we dit als ouders belangrijk vinden.

Daar sluit de regel ‘Gebruik je mobiel verstandig en kwets anderen niet’ goed op aan. Deze zouden we eigenlijk even uit elkaar moeten halen. Het tweede deel gaat namelijk prima. Maar het eerste gedeelte is iets waar we als gezin over moeten blijven praten. Zo stuurde hij deze  meivakantie een heleboel (zelfgemaakte) privé vakantiefoto’s naar de groepsapp van zijn klas. Vond ik absoluut een gevalletje ‘niet cool’. We hebben het aan hem uitgelegd en uiteindelijk snapt hij het wel. Maar ook hier blijven we toezicht houden. Coachen en hulp bieden is belangrijk.

We leren van elkaar

Ook kreeg ik mooie feedback van hem. Twee weken geleden wilde hij (vrij ver van ons huis af) voetballen met een vriendje. Wij spreken dan een tijd af waarop hij thuis moet zijn. Ik vroeg hem of hij zijn telefoon mee wilde nemen. Dat was hij vergeten. Net zoals de tijd. Mijn eerste reactie was geïrriteerd ‘heb je een telefoon, neem je die niet mee’. Op mijn vraag waarom, kreeg ik heel bijdehand het antwoord ‘dat het toch geen zin had, want hij had alleen maar wifi’. Want ja, die prepaid kaart was op. We hebben er even over nagedacht om voor hem toch een abonnement af te sluiten. Vodafone heeft bijvoorbeeld een nieuw product voor families bedacht waarbij je abonnementen kunt bundelen, samen data kunt delen en beheren.

De beheerder neemt een Vodafone Red Together beheer abonnement en familieleden sluiten daarbij aan. Zo kun je samen gebruik maken van de data. Standaard zit in het abonnement een databundel en gratis bellen & sms’en. Daarnaast kan de beheerder het dataverbruik per groep (dus niet per persoon) inzien, notificaties instellen per familielid zodra ze een bepaald aantal GB hebben bereikt en een pauzeknop om per persoon in te schakelen. Heb je ook Ziggo thuis (wij wel!), dan kun je ook profiteren van allerlei extra’s in dit abonnement. Zo wordt bijvoorbeeld je databundel verdubbeld en krijgt de beheerder korting op het beheerabonnement. Meer informatie over Vodafone Red Together vind je hier.

Handig met (bijna) pubers die de mobiele telefoon toch anders gebruiken dan mijn generatie. Met YouTube, games, Netflix en social media, gaat de databundel toch een stukje harder dan met whatsapp en de mail. Wij zien er nog even vanaf, maar het is iets wat ik zeker in gedachten houd. Lijkt me sowieso handig om wat meer met databundels te kunnen schuiven. Ook wij verbruiken weleens meer dan ons abonnement.

Ik had even niet aan Spotify gedacht

De mobiel niet mee in het verkeer ging prima. Wij stelden deze regel in, omdat we niet wilden dat hij aan het bellen of whatsappen is op de fiets. Hadden we even niet aan Spotify gedacht. Sinds januari heeft hij een Spotify-account op zijn mobiel. Ineens zag ik hem met een dikke koptelefoon rondlopen in huis, met zijn mobiel in de hand. Ik vond het prima, zelfs grappig (hallo, bijna puber!). Totdat hij ook op de fiets wilde stappen met zijn koptelefoon op. Tijd voor een gesprekje over veiligheid in het verkeer. Het kwartje is gevallen, geloof ik.

Al met al staan we nog steeds achter onze keuze voor de mobiele telefoon. Het blijft een kwestie van met elkaar in gesprek blijven. Dat is duidelijk!

Heeft jouw kind al een mobiele telefoon? Waarom wel of niet? Praat met ons mee op Facebook.

[ssba]