Ik ben al 10 jaar een thuismoeder
Ik heb Nederlandse taal- en letterkunde gestudeerd. Dit is niet een hele handige studie als je iemand trouwt die een carrière in het buitenland ambieert. Met onze verhuizing naar Australië kwam er een einde aan mijn loopbaan in het onderwijs. Ik ben er niet heel erg rouwig om. Ik ben nu al 10 jaar een stay at home mom.
Als je dit soort zinnen opschrijft word je echt oud. Laatst vroeg iemand me wanneer ik in Costa Rica op vakantie was geweest. 15 jaar. Zucht. Oud.
Ik ben een thuismoeder
Maar ik ben dus thuis om voor de kinderen te zorgen. Dat is aan de ene kant een enorme luxe en aan de andere kant soms strontvervelend. Sander heeft een baan waar hij enorm veel voor moet reizen, dus dit is wat voor ons het beste werkt en het meeste rust geeft. Is het leuk? Ja. Ik geniet bijna altijd enorm van het feit dat ik bij mijn kinderen kan zijn. Geen stress om ze op te halen, weg te brengen. Wie blijft er thuis als ze ziek zijn? Dilemma’s die we niet hebben.
Maar zoals ook met een betaalde baan zitten er vervelende aspecten aan. De hele tijd met kinderen maakt jezelf ook tamelijk infantiel. Je gaat je hersenen op een hele andere manier gebruiken en soms heb je het gevoel dat je ze wekenlang in het geheel niet gebruikt. Ik ben een soort persoonlijke Über voor mijn kinderen. Breng ze naar de voetbaltraining, zwemles, ballet, gymnastiek. Niet erg, soms wat geestdodend. Er gaan af en toe dagen voorbij dat ik geen volwassene spreek. Het kan soms wat eenzaam zijn.
Allemaal niet levensbedreigend, maar ik zit wel eens te janken op de bank. Zeker als Sander belt vanuit Mexico of Brazilië in februari of maart. Als het bij ons nog lekker koud is. Hij zit daar voor werk, dat snap ik, maar ik ben zo’n hele week omringd met kinderen en speeltuinen. Waar het eigenlijk te koud voor is.
Het heeft ook voordelen
Maar voordat ik nu verzand in een klaagzang, het heeft zeker ook zijn voordelen. Ik kan ‘s ochtends lekker sporten, beetje lunchen in Chicago, afspreken met andere moeders. Want ik ken best wel wat vrouwen die thuis zijn. Misschien ook omdat parttime werken in Amerika niet echt een optie is, zoals in Nederland. Wel zo gezellig. En ik loop natuurlijk de rest van de dagen heerlijk te wassen, op te ruimen en schoon te maken. Want dat is toch eigenlijk de rol van de vrouw.
Ik hoop wel dat iedereen deze laatste twee zinnen met een enorme knipoog leest…
[ssba]
Auteur: Bettie Heijbroek
Bettie Heijbroek is in 2012 vanuit Australië verhuisd naar Lake Forest, een suburb van Chicago. In het dagelijks leven zorgt ze voor Tom (10), Maud (8) en Fien (6) en beschrijft voor Moodkids het wel en wee van een Nederlands gezin in de VS.