Nu genieten of sparen voor later?

Geld en sparen. Het is in dit huishouden een besmette woordcombinatie. Mijn ega en ik liggen hierover qua gedachtegang mijlenver uit elkaar. Waar ik van sparen en de spreekwoordelijke ‘geld in de oude sok voor later’ ben, is Dennis van het uitgeven en het genieten. Je snapt, onze visies op de financiële planning voor het gezin botsen regelmatig.

Toen wij allebei werkten en samen gingen wonen, huurden we een appartement. Voor een belachelijk laag bedrag. Veel van het geld wat binnenkwam ging op aan festivals, concerten en verre reizen. Ook de lokale kroegen spekten we goed. Daarnaast spaarde ik zelf nog wel wat. Maar echt bewust waren we er niet mee bezig. Bij Dennis ging maandelijks bijna alles op. Zoals hij zelf altijd zegt; ‘ik hou van hobby’s’. Dat heeft bij hem een aanwijsbare oorzaak. Zijn moeder overleed al op 47-jarige leeftijd. Veel te jong natuurlijk en Dennis heeft daardoor veel meer een instelling gekregen die je kan samenvatten als ‘ we leven nu, we genieten nu’. Ik vond het toen allemaal prima. We betaalden de huur samen, we verdeelden de vaste kosten eerlijk en ook de boodschappen gingen qua bijdrage netjes ‘door de midden’. Wat overbleef, was voor ieder apart.

En dan wordt het echt

Die visie veranderde toen we een huis gingen kopen. Best spannend. Een lage huur, werd een fiks hogere hypotheek. We sloten een gezamenlijke betaalrekening en een spaarrekening af. We hadden veel plannen met het huis. Ik zat daardoor veel meer ‘op de centen’, zodat we goed konden sparen. We planden elke 2 à 3 jaar een verbouwing. Die konden we dan van ons spaargeld betalen. Ook onze trouwerij spaarden we zo bij elkaar. Er waren wel eens wat strubbelingen (‘Waarom koop je eigenlijk 10 cd’s tegelijk?’, van dat niveau, zeg maar), maar verder ging allemaal prima. Totdat ik zwanger werd.

Mijn spaardrift voor ‘later’ werd groter en groter. Die van Dennis bleef hetzelfde als voorheen. Ik snapte dat écht niet (hallo hormonen!). Zwanger van een kind waar wij straks samen verantwoordelijk voor waren? Die moest je toch álles bieden wat binnen onze mogelijkheden lag? Ik voelde dat enorm sterk. Ik vond het dus ook best lastig om te inventariseren wat er allemaal geregeld moet worden als je zwanger bent.  Je verzekering aanpassen, kinderopvangtoeslag regelen, een voogd vragen en vastleggen, je zorgverzekering checken, kinderbijslag aanvragen, ons testament vernieuwen… Poeh! Ik kon best wel de nodige dingen zelf bedenken, maar ik had het echt niet allemaal erg helder voor de geest. Nergens vond ik destijds een lijst waar alles gewoon punt voor punt op stond. Ik werd er -als iemand die graag in control is- ook best onrustig van. Herken je dit gevoel? Lees dan zeker verder.

Ingewikkelde gesprekken over financiële planning voor het gezin

Vele ruzies hebben we er over gehad. Ik maakte een soort begroting (uiteraard in Excel) en bepaalde zo welke kosten we allemaal zouden kunnen gaan krijgen met een kind. Ik drukte dat papier als een soort van Cruella de Vil onder zijn neus. Wat als Job ging studeren? Als één van ons zou overlijden?  Wat als..? Dennis vond het allemaal klinkklare onzin. Zijn reactie? ‘Wie zegt dat ons kind gaat studeren? Dat zien we dan wel’. En de opmerking waar ik echt bijna woest om kon worden was: ‘ik word waarschijnlijk toch niet oud’.  Ondanks dat ik echt wel begreep waar die gedachte vandaan kwam, vond ik hem een (laten we het netjes houden) egoïstische flapdrol. Als hij zou overlijden, zaten het kind en ik met de gebakken peren (vice versa uiteraard ook). Ik moest er niet aan denken dat je als je zo vol verdriet zit, je ook verplicht moet verhuizen met een kind, omdat je je huis niet meer kan betalen.

Wat moeten we nu echt regelen?

Kort samengevat, we kwamen er samen niet echt uit. Een gesprek met een financieel adviseur bracht ons meer op één lijn. We formuleerden twee uitgangspunten. Ten eerste: als één van ons overlijdt, willen we in dit huis blijven wonen. Twee: er moet een spaarpotje komen voor Job. Als hij niet gaat studeren, kunnen we het uitgeven aan zijn rijbewijs, hem helpen met de hypotheek voor zijn eerste huis. Kunnen we iets eerder met pensioen of gingen we alsnog die vette verre reis maken.

We sloten daarom een overlijdensrisicoverzekering af. Mocht één van ons overlijden, dan komt er een bedrag vrij waarmee we de helft van onze hypotheek kunnen aflossen. Zo kan de ander makkelijk met zoonlief in het huis blijven wonen. Het gemis van je partner en een ouder voor je kind zorgt al voor de nodige emoties en instabiliteit. Dat hebben we helaas in onze omgeving al een aantal keer mogen ervaren. De huissituatie blijft op deze manier hetzelfde, je hebt geen zorgen over of de hypotheek betaald kan worden en er zijn ook geen andere grote wijzigingen in je gezin. Beiden vinden we deze twee besluiten zeer geruststellend. Nu we beiden inmiddels zzp’er zijn, ben ik nóg blijer met de beslissing die we toen gemaakt hebben.

Ik weet van sommige vrienden dat zij geen overlijdensrisicoverzekering hebben. Die tegen ons zeggen dat je je niet tegen alles hoeft verzekeren. Dat is je persoonlijke keuze. Onze keuze brengt ons rust. Volgens mij is dat het belangrijkste.

Een eigen spaarrekening

Job heeft ook een eigen spaarrekening. Daar storten we maandelijks automatisch 50 euro op. Als hij 18 is, staat daar straks een leuk bedrag op. Mochten we dan niet in staat zijn om collegegeld of kamerhuur te kunnen betalen uit onze reguliere inkomsten, dan is dat ons potje, onze ‘oude sok met geld’.  Ik denk dat we het zo goed geregeld hebben. En Dennis ook. Wij hebben er samen in ieder geval geen discussie meer over thuis. Ook fijn! 😉

Mocht jij nu zwanger zijn of net een kind hebben gekregen en vraag je je af of je alles goed geregeld hebt? Download dan gratis de Financiële Kraamlijst van Aegon. Een handige checklist met informatie en praktische tips (hoe doen bijvoorbeeld andere ouders dat?) met dingen die handig zijn om te regelen.  Met als thema’s: aandacht voor je gezin, voogdij, kosten studeren/sparen, mogelijkheden overlijdensrisicoverzekering.

Download hier gratis de Financiële Kraamlijst van Aegon.

[ssba]