‘Onze Daan is te leuk om te missen’

“Huil maar niet, mama… Ik ben niet ziek. Alleen mijn bloed is ziek.” Haar zoontje Daan zei het meerdere malen tegen Bertine van de Poll. Toch was de strijd tegen leukemie te oneerlijk, en raakte het levensgeluk langzaamaan op. Een jaar geleden is de oudste zoon van deze familie uit Putten op 14-jarige leeftijd overleden.

Wat rest is een talloze reeks van herinneringen en een ontroerend boek genaamd ‘Huil maar niet mama… alleen mijn bloed is ziek’. Moeder Bertine (40) schrijft ook nu nog vele verhalen over Daan. “Ik wil namelijk dat zijn naam gehoord blijft worden.”

Daan is het eerste kind van Bertine en Erik. Een bijzonder kind. Altijd vrolijk, altijd enthousiast. Daan, die eveneens het syndroom van Down heeft, is in bezit van een prachtig karakter. “Hij omringde mensen met liefde, was een engeltje op aarde. Dat zal iedereen beamen die hem kende.”

Daan en Bertine

Een uitgave over een bijzonder kind

Eind 2011 gaat het mis. Na vele onderzoeken, wordt er op dinsdag 7 februari 2012 leukemie bij Daan geconstateerd. Alle indrukken en momenten sindsdien, zijn door Bertine op papier vereeuwigd. “In eerste instantie op een persoonlijk blog om alle familie en alle belangstellenden op de hoogte te houden van het proces.” In tweede instantie blijkt het echter vrij automatisch een reeks verhalen over een bijzonder kind te zijn. In februari 2016 (op Wereld Kanker Dag) verschijnt er een boek.

De indrukwekkende uitgave over dappere Daan, blijkt een verkoopsucces. De eerste druk van het boek is inmiddels nagenoeg uitverkocht. Bertine denkt te weten waar dat door komt: “Iedereen wordt in zijn of haar leven wel eens geconfronteerd met kanker. Er zijn daardoor natuurlijk ook ouders genoeg die een ziek kindje hebben. Vaak krijg ik te horen dat ik alles zo eerlijk en puur opgeschreven heb. Dat onderstreep ik, want deze stukjes komen recht uit mijn hart.”

CliniClowns geeft dag een gouden randje

Het is overigens niet alleen maar ellende die er te lezen is. Ondanks alles zijn er ook mooie verhalen te vertellen. Zo is er gelukkig ook vaak genoeg gelachen. Daan geniet bijvoorbeeld met volle teugen wanneer de CliniClowns langskomen in het ziekenhuis. Waldo, Stip, Plip, hij vindt ze allemaal even lief. “De donderdag had voor hem een gouden randje. Dat wist hij precies: dan kwamen de clowns weer. Hij speelde circusdirecteur met hen, want dat wilde hij later altijd graag worden.” In het boek schrijft Bertine veelvuldig over die mooie relatie tussen hun eigen kleine circusdirecteur en de CliniClowns. Ze komen stiekem binnen met bellenblaas, hebben een toverdoekje waarmee ze de zieke cellen proberen weg te toveren. “Daan heeft veel aan hen gehad in het ziekenhuis.”

CliniClowns op bezoek bij Daan

>>  Lees ook: Circus CliniClowns: voor altijd in je hart!

Dezelfde naam

Dan is het ‘t voorjaar van 2016. Tijdens een middagje shoppen, klaagt Daan ineens over pijn. Na een serie extra onderzoeken is uiteindelijk een beenmergpunctie bij hem gedaan. “Op maandag 2 mei bleek inderdaad dat de kanker terug was.” Twee dagen daarna starten een viertal zware, dagelijkse chemokuren. Maar daarbij krijgt Daan nóg een tegenslag te verduren: er treedt een herseninfarct op waarbij zijn halve lichaam verlamd raakt én hij niet meer kan praten. Bertine daarover: “Daan praatte zo graag en zo veel. Zelfs de CliniClowns dachten eerst dat het niet de Daan was die ze al jaren kenden. Totdat ze de ruimte in kwamen lopen en zagen dat het weldegelijk ‘hun’ Daan was. Hun Daan die nu helaas ook niet meer kon praten.”

De laatste weken van zijn leven zijn heftig. Daan blijft in het ziekenhuis. Als blijkt dat de chemo meer kapot maakt dan genezend werkt, zijn de opties ineens zeer schaars geworden; de nabehandeling stopt. De laatste dagen van zijn leven, heeft Daan thuis doorgebracht. Op 20 juli 2016 is hij overleden. Bertine, met betraande ogen: “Onze sterke band is los. Ik heb hem los moeten laten. En dat is zó erg. Want hij is te leuk om te missen.”

CliniClowns Toverdoekje

Het verdriet is enorm. Nog steeds. Toch zijn er veel kaartjes en veel lieve reacties die de pijn ietwat verzachten. “Zo kregen we bijvoorbeeld een kaartje van de CliniClowns. Daarin zat het toverdoekje van Daan. Toen ik dat zag heb ik hard gehuild. Maar het doet je eveneens goed, wanneer je ziet dat anderen ook nog aan Daan blijven denken.”

September vorig jaar is Bertine benaderd door de EO of ze voor de website Ik mis je niet een wekelijkse column wilde schrijven. “Elke dag, elk uur en elke minuut denk ik aan mijn lieve Daan. In alles kom ik hem tegen. Door dit MoodKids-artikel zou mijn volgende blog zo maar over de CliniClowns kunnen gaan. Het is steeds weer confronterend, maar het zijn wel inspirerende onderwerpen voor mijn verhalen. En die wil ik blijven maken. Voor mezelf, voor onze omgeving, maar bovenal voor Daan…”

 

[RED] Over het belang van CliniClowns en het enorme effect wat ze op kinderen hebben, hoeven we na Bertine’s verhaal denk ik niets meer toe te voegen. MoodKids is niet voor niets online ambassadeur voor CliniClowns. Van Bol.com krijgen wij per verkocht boek een percentage (affiliate). Het bedrag dat wij ontvangen met de verkoop van Bertine’s boeken, maken wij eind 2017 over aan CliniClowns. Bestel haar boek daarom hier!

MoodKids is online ambassadeur van CliniClowns.

[ssba]