Hier worden leerkrachten wél op handen gedragen..

Deze week was het ‘Teacher appreciation week’ bij Tom en Maud op school. Wat dat inhoudt is dat we onze dankbaarheid tonen aan de leerkrachten en ondersteunende staf. 

Je kan als ouder bijvoorbeeld koekjes op school afleveren, of een gedeelte van een lunch. Wel graag uit de winkel, niet home made in verband met voedsel allergieën. Maar ok, daar is al een artikel aan gewijd.

> Lees ook: De traktatie van mijn kind mocht niet uitgedeeld worden..

Deze hele week stond dus in het teken van erkentelijkheid van ouders en kinderen voor hun juffen en/of meesters. Bij de ingang van de school hing een spandoek waarop te lezen was: “Sheridan loves our teachers and staff. If you can read this, thanks to our teachers!” De kinderen konden op een speciaal ontworpen stuk papier opschrijven waarom ze blij zijn met hun juf of meester. De lerarenkamer was de hele week gevuld met eten en drinken.

Hoe belangrijk zijn de leerkrachten in het  onderwijs?

Het eerste jaar vond ik dit ietwat overdreven. Nu lever ik ook koeken en zopie af bij de school dat het een lieve lust is.  Want hoe belangrijk is onderwijs? Hoe belangrijk is het dat je kind leert lezen en schrijven? Nou en hier vinden ze het dus heel normaal dat je daar degene enorm hard voor bedankt die jouw kinderen al deze dingen leert. Want het blijft niet bij deze ene week. Nee, de juffen hier krijgen met Kerst een cadeaukaart waar de ouders vrijwillig aan kunnen bijdragen. En dan in juni kun je weer hetzelfde doen voor het eindejaarsgeschenk. Je blijft hier geld of koekjes doneren.

Maar het werkt wel. De toewijding van het onderwijzend personeel is enorm groot. Dat heeft denk ik ook te maken het feit dat de werkdruk hier wat minder groot is dan in Nederland. Tom zit in 3rd grade (groep 5). Hij heeft 18 kinderen in de klas. Maud zit in Kindergarten (groep 3) en heeft 17 kinderen in de klas. Er zijn voor muziek, gym en science aparte docenten. Dus als de kinderen muziekles hebben, gaan ze de klas uit naar het muzieklokaal en heeft hun juf even rust.

Tom heeft wat moeite met lezen. Niks ernstigs, we vermoeden dyslexie, maar ook hiervoor is een aparte leesjuf. Zij haalt Tom uit de klas en geeft hem de extra uren leeshulp die hij hard nodig heeft. Natuurlijk, we wonen in een fijne, rijke, blanke suburb van Chicago, de scholen hebben hier een mooi budget voor. Ik vrees dat het aan de zuidkant van de stad allemaal niet zo rooskleurig is.

Maar toch, leerkrachten zetten zich echt in voor hun leerlingen. En of dat nou komt door die appreciation week, cadeaukaarten, lagere werkdruk en 3 maanden vakantie of een combinatie van die vier,  ik ben er maar wat blij mee!

(c) Can Stock Photo / casejustin

[ssba]