25x je bent moeder ‘and you know it’

Herken je dat? Dat je ’s morgens fluitend  je kantoor binnenloopt, achter je pc plaatsneemt en ontdekt dat alle ogen op jou gericht zijn? “Of Nijntje weer op stond vanmorgen?”  Crap! Ja dus. Het deuntje zit in je hoofd, om er vervolgens de hele dag niet meer uit te gaan.

Maar er is meer waardoor je zeker weet dat je moeder bent. Je vertoont trekjes zoals alleen een moeder dat kan. En waarvan je voordat je moeder werd, gezworen had je hier NOOIT aan over te geven.

> Lees ook: Dingen die moeders zeggen. En jij nu ook..

Je bent moeder als …

#1 … je zodra je onder de douche staat en jezelf van top tot teen hebt ingezeept, afvraagt of je babylief hoort huilen.

#2 … je vervolgens ingezeept en wel in je badjas hijst. De overloop over sjokt met een spoor van schuim achterlatend, om voor de zekerheid toch even om de hoek van de babykamer te gluren.

#3 … je tot de conclusie komt dat het allemaal voor niets is geweest. Babylief NIET huilt en je weer terug onder de douche kruipt.

#4 … je op het moment dat je de kraan opendraait, toch weer hetzelfde afvraagt.

#5 … je in gezelschap van vriendinnen (die zelf ook moeder zijn of worden) ALLEEN nog maar kunt praten over poepluiers die tot aan oksels reiken, slapeloze nachten met spokende huilbaby’s en lugubere bevallingen waar zelfs een seriemoordenaar bang van wordt.

#6 … je ongegeneerd en ‘en plein public’ aan potentieel stinkende babykontjes snuffelt omdat je sinds je moeder bent echt overal poep ruikt.

#7 … je daarin heel ver gaat en soms zelfs aan andermans kind snuffelt om uit te sluiten dat het jouw kind is die naar poep ruikt.

#8 … zodra je loon binnen is meteen je favoriete webwinkels afstruint. Op zoek naar één (of meer) nieuwe aanvulling(en) in de toch al veel te uitgebreide (dus wat maakt het uit) garderobe van zoon- of dochterlief.

#9 … je op het moment dat je op ‘bestel’ klikt, realiseert dat je wéér niks voor jezelf hebt aangeschaft en besluit dat die vale broek met scheur nog best even mee kan.

#10 … je het trouwens überhaupt zonde vindt om iets nieuws aan te trekken, omdat er binnen no time snottebellen aan worden afgeveegd of melk overheen wordt gespuugd.

# 11 … je hier dan vaak pas achterkomt, wanneer je al op je werk bent en die fijne collega je daar even heel attent op wijst.

#12 … je er niet eens druk om kunt maken, want je ziet er vanwege chronisch slaaptekort toch al niet echt uit om door een ringetje te halen.

#13 … je ineens begrip kunt opbrengen voor de moeders die na het krijgen van kinderen hun haren afknippen, crocs aantrekken en dagen in hetzelfde huispak rondlopen.

#14 … uit de speakers van je auto niet langer opzwepende housebeats klinken. Maar enkel alleen nog infantiele melodietjes ingezongen door irritante juffrouwen.

#15 … de USB stick in je autoradio is gevuld met ‘ook wat leuks voor de kinderen.’ De wielen van de bus daardoor al vaker rond zijn gegaan dan de plaat van jouw favoriete DJ.

#16 … je jouw eigen tas steevast vergeet mee te nemen wanneer je ergens op bezoek gaat. Gelukkig heb je wel altijd een luiertas mee met luiers voor een week en billendoekjes voor een heel weeshuis.

#17 … je stiekem uitkijkt naar het moment dat jouw kroost op bed gaat.

#18 … jij je daar dan meteen weer schuldig over voelt.

#19 … jij je bovendien veel vaker schuldig voelt tegenover je kind, omdat je het bijvoorbeeld in de hoek hebt gezet.

#20 … je hem of haar vervolgens veel te vroeg uit de hoek haalt, omdat je nou eenmaal niet (lang) boos kunt zijn.

#21 … jij daarom alles behalve (veel) overwicht hebt in huis.

#22 … je het fenomeen babyspam naar een hoger niveau tilt. En jouw Facebook tijdlijn overlaadt met foto’s van eerste lachjes, hapjes en stapjes.

#23 … je jouw kind de aller, allerbeste van de hele wereld vindt. Veel beter dan het kind van de buren, want die doet immers ‘zus’ nog helemaal niet.

#24 … je concludeert dat jouw kind daarom vast hoogbegaafd moet zijn, want hij is immers al zo pienter voor zijn leeftijd.

#25 … je nog wel 25 andere dingen zou kunnen bedenken, omdat het lijstje met moederlijke trekjes oneindig lang lijkt te zijn.

Sorry, we kunnen er niks aan doen

We kunnen het er volgens mij unaniem over eens zijn. Het moederschap verandert je. En wij moeders trappen allemaal in dezelfde (25+) valkuilen. Maar is het erg? Gelukkig niet, want wij kunnen er niks aan doen. Dat heeft de natuur zo bepaald. Emoties namen het over van rationaliteit op het moment dat wij onze kinderen op deze wereld zetten. Wij zijn nou eenmaal moeders ‘and we know it!’

(c) Can Stock Photo / Maridav

[ssba]