Wat vind jij van genderneutraal opvoeden?

Mijn eerste kind was een meisje. Toen ik daarna een zoon kreeg en met hem in het voorzitje door de stad fietste, viel het me op dat hij naar auto’s en vrachtauto’s en stratenmakers keek. Terwijl mijn dochter er indertijd helemaal niet in geïnteresseerd was.

Ik dacht dat ik mijn kinderen neutraal opvoedde, dat wil zeggen ze helemaal niet de kant van een jongen of meisje opduwde. En dacht dat het dan zeker in de genen moest zitten, dat geïnteresseerd zijn in jongens- of meisjesdingen. Maar is dat wel zo?

Genderneutraal opvoeden

Natuurlijk zijn er verschillen tussen meisjes en jongens. Biologische, maar ook in de hersenstructuur. Peuterjongens kunnen dol kunnen zijn op poppen of op roze. Vaak als ze op de basisschool komen, verdwijnt die voorkeur door de sociale druk en wat zij om zich heen zien.

Door de beeldvorming van jongens en meisjes, mannen en vrouwen in de media, in de taal en in de sociale omgang, krijgen onze kinderen bewust, maar ook onbewust bepaalde rolmodellen voorgeschoteld. Kijk alleen al naar speelgoedcatalogi: meisjes staan bij het fornuisje en de poppen, jongens bij de auto’s en de bouwspullen. De meisjesbaby krijgt roze kleertjes aan, de jongen blauwe. Meisjes moeten lief en zacht zijn, jongens stoer. Ongemerkt doe je er aan mee als je niet oppast.

 

Het gevaar hiervan is dat er niet wordt gekeken waar de behoeften van kinderen liggen. Wil je dochter wel dat lieve meisje zijn dat met poppen speelt? Of doet ze dat omdat het gewaardeerd wordt, bevestigd, misschien wel met wat dwang? En speelt je zoon niet met ‘meisjesspeelgoed’, omdat hij anders uitgelachen wordt?

Helaas loopt Nederland achter, maar er zijn een aantal landen, bijvoorbeeld Zweden, waarin ouders hun kind heel bewust genderneutraal op proberen te voeden. Dus geen lichtblauw voor jongens en roze voor meisjesbaby’s. Kiezen voor een neutrale naam voor je kind zoals Sam. Niet over hij of zij spreken, maar bijvoorbeeld ‘het’ gebruiken voor zowel jongetjes als meisjes.

Genderneutraal kinderdagverblijf

In Zweden is bijvoorbeeld een genderneutraal Kinderdagverblijf Egalia (Gelijkheid). De kinderen worden niet aangesproken met ‘jongens’ en ‘meisjes’, maar met ‘vrienden’. Er zijn geen boekjes te vinden waarin een mooie prinses gered wordt door een knappe, moedige ridder. Bij het kiezen voor activiteiten en speelgoed zorgt men ervoor dat jongens niet per se hoeven te beantwoorden aan typisch jongensgedrag zoals stoer, brutaal, ondernemend en wild. En meisjes niet per se hoeven te beantwoorden aan typisch meisjesgedrag als lief, rustig, afwachtend en schattig.

Sommige mensen zijn bang voor gendergekte en vinden dat men veel te ver gaat.

Genderneutraal bij volwassenen

Want ook bij volwassenen moet je oppassen tegenwoordig. In Amerika hebben ze op universiteiten ‘safe spaces’ waar mensen die zich gemarginaliseerd voelen (LGBT, gekleurde mensen, vrouwen) een ‘veilige plek’ hebben waar ze zichzelf kunnen zijn. Als je in Amerika mensen toespreekt moet je soms bij bepaald publiek oppassen welk woord je gebruikt: hij/zij/jullie? Want misschien zitten er mensen in de zaal die eruit zien als een hij maar eigenlijk een zij zijn, of andersom.

Ook op scholen in de schoolboeken vind je allerlei stereotypen terug. Als je erop gaat letten, kan je je afvragen of het goed is dat onze kinderen met deze stereotypen opgroeien, moeten we ze niet, net als op het dagverblijf in Zweden, genderneutraal opvoeden? Dat ze de keuze hebben of ze stoere meiden worden die van bouwen houden, of zachte jongens met een roze tutu?

Je kind kan vrijer kiezen en kan zijn of haar eigen persoonlijkheid en karakter ontwikkelen en niet een opgelegde. Alle keuzes zijn goed. Je biedt je kind van alles aan en het kan eruit pakken wat hij of zij zelf wil.

Wat vind jij van genderneutraal opvoeden?

(c) Can Stock Photo / Krisdog

[ssba]