De ochtend van een moeder. Van de meeste dan…

Je voelt het al bij het ontwaken. Je bent de vorige avond te laat naar bed gegaan. Dat laatste glaasje wijn had je niet moeten nemen, maar het was zo gezellig…

De nacht heeft het er niet beter op gemaakt. Uitgerekend vannacht besloot kind 1 eng te gaan dromen en kind 2 tanden te krijgen (inclusief poepluiers). Je voelt het aan je water, je botten en je bonzende hoofd: het wordt weer zo’n dag!

De ochtend van een moeder

Wallen tot op je enkels

In de verte hoor je een vaag gebiep. Je drukt je wekker op snooze. Opgeschrikt door het ontwaken van je kids, spring je uit bed. Je hebt je verslapen. Met wallen die tot op je enkels reiken en een gevoel alsof je door een vrachtwagen bent overreden, stap je onder een warme douche. Zo één die je badkamer verandert in een Turks stoombad. In de spiegel zie je een vrouw die je niet herkent…

“Het moet maar zo”

Je strompelt naar de kamers van je kids. Op de automatische piloot wring je mollige ledematen in té hippe babykleertjes. Je peuter protesteert: “ik wil niet die schoenen”. Vluchtig smeer je hun brood. Ondertussen prop je wat lijkt op een gesmeerde boterham in je eigen mond. De koffiemachine loopt continu en vult het tekort aan energie aan. Dan werp je een blik op tafel. De chocopasta zit in de haren van je kind gesmeerd en de melk loopt over tafel.  Na een poging de ondergesmeerde kleding schoon te poetsen, besluit je: ‘het moet maar zo’.

 

“Wat houd ik toch van ze”

Je snoert je kroost protesterend vast in de autostoeltjes. Je ontdekt een poepluier, maar je doet alsof je het niet ruikt. Je scheurt als een formule 1 coureur naar het kinderdagverblijf waar je jouw smoezelige oogappels aflevert. Je excuseert je voor de poepluier en de chocopasta en haast je naar je werk. Wanneer je eindelijk neerploft in je comfortabele bureaustoel, kijk je naar de foto’s op je bureau. Twee lachende kindersnoetjes kijken je liefdevol aan. “Wat houd ik toch ontzettend veel van ze”, denk je.

Cliché is waar

Voordat je moeder werd, heeft niemand je verteld dat het zo zou gaan. Dat is maar goed ook, want dan was je er misschien nooit aan begonnen. Het verandert je leven en transformeert je in iemand die verdacht veel lijkt op de vrouw die jij moeder noemt. Maar het cliché is waar. Sorry, het moederschap staat bol van clichés.

De vermoeidheid, de irritaties, het steevast overal te laat komen… Het is het echt allemaal waard!

(c) Can Stock Photo / zurijeta

[ssba]