In de rij bij de supermarkt: over onbevangenheid en vooroordelen

De man voor ons in de rij, zal een paar jaar ouder zijn dan ik. Smoezelige kleren om het gespierde afgetrainde lijf, afgetrapte werkschoenen aan zijn voeten, een bedoezeld bundeltje bankbiljetten in de hand. Hij draagt een prominente oorbel met een kruisje, heeft ‘t sprieterige haar met veel gel overeind gewerkt en spiedt met strakke blik richting de muur. Een pezige kerel die eigenlijk onmiskenbaar de indruk wekt dat je maar beter geen ruzie met hem kan krijgen.

We staan te wachten in de rij. Hij alleen en mijn 6-jarige zoon en ik samen. Job en ik dollen wat, tellen onze boodschappen op de loopband en doen stomme sommetjes met de spullen. Het is treffend hoe snel mijn onbevangen kind hem betrekt bij ons gesprek. Ik schrik ervan, niet wetende hoe hij zal reageren.

Job vertelt hem doodleuk dat onze spoedig aan te schaffen zak aardappels 5 kilo zwaar is. Zijn strakke blik opent als een heilige lotusbloem en een gulle lach verschijnt. “Goh, jij bent wel een rekenwonder, zeg.”
Job reageert zelfverzekerd: “Ja. En ik ben ook sterk. Want ik kan deze zak helemaal zelf tillen.”
De man lacht om zijn branie, maar gaat nog even door op zijn eerste vraag: “Heb je dat op school geleerd, zo goed rekenen?”
Job is op z’n gemak en neemt de complete basisschoolweek meteen maar even met deze wildvreemde man door. ”Ja, rekenen vind ik leuk. Schrijven en lezen ook, maar knutselen en buitenspelen het allerleukste.”
Hij: “Aha! Wat fijn voor je. Ik ben niet zo goed in rekenen.”
Job: “Hoe komt dat dan?”
Hij: “Ik vond school vroeger niet zo leuk.”
Job, enigszins verontwaardigd: “Hoezo? Hoe kan dat nou?”
Hij: “Ik werd vroeger altijd heel veel gepest op school.”

Mijn 6-jarige zoon valt stil. Job kijkt zijn gesprekspartner strak aan: “Dat is helemáál niet leuk dat jij gepest bent!”
De man ontwijkt zijn blik en kijkt met ietwat vochtige ogen naar mij. “Nee. Dat is helemaal niet leuk.”

Heb jij ook een levensles geleerd van je kind? En wil die je die met ons delen? Reageer dan op Facebook of stuur ons (anoniem) een mail via redactie(@)moodkids.nl

 

[ssba]