Hoe is het als je man in het buitenland werkt?

Sinds kort werkt mijn man in het buitenland. Om precies te zijn: Engeland. Elke vrijdag vliegt hij naar Nederland en elke maandagochtend gaat hij weer terug. Ik heb hard geroepen dat ik “gewoon” in Nederland blijf met de kinderen! Ze zitten op een fijne school, hebben leuke vriendjes en zijn gewoon blij. Dit is heel wat waard. We hebben dus de beslissing genomen om alles te laten zoals het is. Voorlopig.

Het heeft voor- en nadelen een lange afstandsrelatie wanneer je man werkt in het buitenland

De nadelen van een lange afstandsrelatie:

• Ik moet elke dag het ontbijt van de kinderen verzorgen. Fit of niet, ik heb geen keus.
• Ik verzin elke dag wat we gaan eten. Dit kan makkelijk zijn, maar koken is niet mijn hobby. Het eten mislukt wel eens. De kinderen vinden dat hilarisch, maar ik niet. Het is vrij gênant als een dag na je mislukte kookmissie een moeder op school hikkend van de lach naar je toe komt en vraagt hoe je rijst laat aanbranden. Geloof me: dit is makkelijker dan je denkt. Je hoeft alleen maar te vergeten dat je een pannetje op het vuur had staan.
• Een kapotte auto? Een ramp! Ik weet niets van auto’s en heb geen idee waar de garage is. Mocht ik dat wel weten, dan komt de volgende horde: hoe krijg ik de auto daar naartoe? Gelukkig heeft mijn auto me nog niet in de steek gelaten, maar ik vrees de dag dat dat gebeurt!
• Ik heb er een baan bij: taxi-chauffeuse. De afgelopen weken heb ik de kinderen van hot naar her voor clubjes, vriendjes en hobby’s gereden. Elke dag van de week hebben we wel iets, dus daar ga ik flink in snoeien! Rust is ook belangrijk. In ieder geval voor mij.
• Ik moet nodig wat doen aan mijn planning. Blijkbaar heb ik mijn hersenen aan de kinderen gegeven met de geboortes, want ik ben niet goed in staat tot plannen. Daar ga ik aan werken! Ik moet alleen plannen wanneer.

Dat waren de nadelen. Het is niet alleen maar kommer en kwel. Er zitten zeker voordelen aan doordeweeks alleenstaand zijn!

De voordelen van een lange afstandsrelatie:

• Ik beslis elke dag wat we eten. Ik hoef alleen maar rekening te houden met wat ik heel lekker vind en dat is het. Op vrijdag kook ik niet, wat er ook gebeurt. We bestellen of halen af. In ieder geval maken de kinderen en ik er een feestje van!
• Skype! Mijn man at ook nooit mee toen hij nog in Nederland werkte. Nu zetten we de laptop op tafel tijdens het eten en “eet” hij mee. We kletsen wat en hij zegt tegen de jongens dat ze hun boontjes moeten eten. Mijn man spreekt de kinderen nu vaker dan in zijn vorige baan!
• Veel mensen denken dat ik zielig ben. Het schijnt ontzettend sneu te zijn dat mijn man in het buitenland werkt, dus ik word voor van alles en nog wat uitgenodigd. Mijn sociale leven is booming!
• Voor alle activiteiten die ik ’s avonds heb, heb ik oppas nodig. Voor mij is dit geen voordeel, maar wel voor de kinderen! Ze zijn dol op hun oppas en vinden het een feest als zij er is. En ik? Ik kan met een gerust hart weg en weet dat ze het fijn hebben.
• Het dopje zit altijd op de tandpasta.

De voordelen wegen niet op tegen het grootste nadeel: ik mis hem, de kinderen missen hem en hij mist ons. Had ik gezegd dat ik in Nederland wilde blijven? De kinderen en ik gaan naar Londen. Enkele reis.

[ssba]