Hoi moeder die zo geduldig bleef tegen haar peuter

Er valt me iets op. Als moeder krijgen we niet zoveel complimentjes. Ja, die in de categorie ‘wat zit je haar leuk’, maar  bijna nooit complimentjes van andere moeders over je opvoed-skills. Of overkomt alleen mij dat? (In dat geval heb ik niks gezegd en maak ik me een beetje zorgen over mijn opvoedkwaliteiten.) We zijn als moeders wél vaak zo snel met een ‘Ehm hallo, je zoontje glijdt mijn dochter ondersteboven hoor’-toontje in het zwembad of een afkeurende blik als een kind het in de supermarkt op een krijsen zet (vaak check, helaas).

Iedere moeder worstelt 

Terwijl het zo mooi zou kunnen zijn! We hoeven wat mij betreft echt niet met zijn allen rond een kampvuur te zitten en “Kumbaya” te zingen, terwijl we elkaars handen vast houden. Maar een beetje lief zijn voor elkaar zou wel leuk zijn. Elke moeder worstelt wel ergens mee. De ene moeder met een peuterpuber in de rij bij de boekjes-en-andere-verleidelijke-dingen-voor-een-peuter, de andere met een opvoedkundig dilemma. Om een paar pedagogische hoofdbrekers te noemen: time out of time in, fles of borst, snoep of suikerloos, koemelk of sojamelk, in eigen bedje of samen slapen, pizza of patat.

Andere-moeder-venijn

Op het moment dat je kinderen krijgt, gaan mensen zich ineens bemoeien met je keuzes en beslissingen. Terwijl je toch écht al eventjes je eigen boontjes dopt. Dat begint al tijdens de zwangerschap met opmerkingen over je buik of wat je op je bord hebt, maar dat gaat daarna vrolijk verder.

‘Oh, je kindje slaapt al zes maanden bij je op de kamer? Jeetje. Mag je ook wat ruimte voor jezelf hebben?’ Ook leuk: ‘De time-out van nanny Jo is al behoorlijk achterhaald hoor…’. En uiteraard net op dat moment terwijl je wanhopig je hysterische kind probeert te corrigeren (niet dat dat bij ons thuis ooit nodig is hoor. Neenee.).

Een vriendin vertelde dat haar schoonmoeder het belachelijk vond dat ze haar kinderen tot anderhalf borstvoeding gaf en aan de andere kant vertelde een college dat ze zoveel commentaar kreeg op het feit dat ze voor flesvoeding had gekozen. Wat gaat het iemand anders aan of je een tepel in de mond van je baby schuift of een flesje?

Laten we ouders niet vertellen wat ze fout doen, maar wat ze goed doen! Da’s echt veel gezelliger op verjaardagsfeestjes, en dan hoeven de mannen op de terugweg in de auto zich ook niet af te vragen wat ze nu weer gemist hebben. “Hoe bedoel je dat je de blik van je tante niet zag toen ik vertelde dat de baby naar de opvang gaat als wij aan het werk zijn?”

Dus, lieve mama in de rij bij de boekjes-en-andere-verleidelijke-dingen-voor-een-peuter, ik heb bewondering voor je engelengeduld vanochtend toen je aan het worstelen was met je peuterpuber omdat hij geen Brandweerman Sam-boekje mocht. Maar de volgende keer kun je beter even door je knieën zakken om je kind op ooghoogte aan te spreken.

GRAPJE!

Je doet het fantastisch andere mama!!

[ssba]