Waar blijft de tijd? En andere clichés over kinderen

Vandaag is mijn oudste zes geworden. Hoera! Maar ook: waar blijft de tijd? Want kan ik het me niet als gisteren herinneren dat ik waggelend rond  liep met haar nog in mijn buik? Mezelf afvragend of ik wel geschikt zou zijn voor het moederschap?

Of ik er echt geschikt voor ben, weet ik als moeder van twee nog steeds niet. Ik doe namelijk maar wat. Maar wat ik wel weet is dat alle clichés die ik ooit over kinderen heb gehoord zo’n beetje kloppen.

En dat begint eigenlijk al bij de geboorte.

#1 Weeën en bevallen is hel op aarde (naast zwemles, maar vergeleken bij bevallen is dat natuurlijk een beetje overdreven). Bevallen (maar ook een keizersnee wat hoe je bevalt maakt niet uit) is zo’n beetje der ergste pijn en angst die je zult kennen. Gelukkig ben je daarna alles “zo weer vergeten”.

#2 Nou dat klopt. Want als je kindje er eenmaal is, leef je in een soort roes en is er maar 1 ding waar je wereld om draait. Nou ja voor even dan, tot de pijnstillers zijn uitgewerkt of tot je voor het eerst moet plassen. Maar verder zo vergeten hoor 😉 . Maar goed alle pijn waard hoor.

#3 Jouw wereld draait voorlopig maar om een ding. Je baby, het allermooiste kind op aarde. Best hilarisch dit cliché. Bekijk na een paar jaar maar eens een oude foto van je kind als baby. De mooiste? Uhm, leve de hormonen, zijn die toch nog ergens goed voor.

#4 Geniet er van, voor je het weet is het voorbij. Ik moest er zo om lachen als ik dat cliché van mijn kraamvisite hoorde. Tegenwoordig roep ik het tegen iedereen met een kind onder de 1-meter grens. Genieten hoor, ze zijn zo groot. En ik kan het weten de mijne is al zes, dus.

#5 Maar het is een fase hoor. Een fase waar je doorheen gaat of je wil of niet. Maar gelukkig is het voorbij voordat je het weet 😉

#6 Kom overigens niet aan mijn kind.. ik ben niet een heel agressief persoon, maar snap sinds ik kinderen heb dat je helemaal voor je kind kunt gaan. Dat er geen oorlog zou zijn als vrouwen aan de macht komen, geloof ik niet, misschien als er geen kinderen zouden zijn, maar dat is weer een ander verhaal. En dat ik bento’s voor mijn kind zou maken en zelfgemaakte traktaties in elkaar zou knutselen had ik van te voren ook nooit bedacht eerlijk gezegd. Maar goed alleen maar het beste voor je kind nietwaar?!

#7 Och en die appel die valt dus niet ver van de boom. Want mijn kind lijkt op mij en op haar vader. Opletten geblazen want kinderen kopiëren alles. Zaak dus dat je vanaf het begin het goede voorbeeld moet geven.

#8 Een kind opvoeden kost een fortuin. Nou het kost in ieder geval een heleboel centjes. Toch heb ik liever mijn twee meiden dan twee Ferrari’s op de oprit.

#9 En de hekkensluiter je krijgt er zoveel voor terug! Slapeloze nachten bijvoorbeeld, maar ook onvoorwaardelijke liefde. Ik had het niet willen missen!

#10 Waarschijnlijk ben ik er nog een heleboel vergeten. Vul jij ze hier aan?

WAARSCHUWING: Nog een ander dingetje over clichés. Ze zijn besmettelijk. Als je er eens mee in aanraking bent gekomen is overdracht ervan niet te vermijden. Je geeft ze door voordat je er erg in hebt. Dus.

[ssba]