Behangetje

Ik heb een tweeling: Steijn en Hugo. Vanaf hun geboorte sliepen ze samen op een kamer. En wat voor kamer! Groot, veel raam en een prachtige lichtinval. De muren waren off-white met hier en daar een strook blauw/wit/bruin vlaggetjesbehang. Het was werkelijk een mooie kamer! Helemaal mijn smaak!

Ze waren een jaar of vier toen Steijn aangaf niet meer samen met Hugo op een kamer te willen slapen. Huug hield hem namelijk wakker met zijn geklets, gegein en gerommel en Steijn werd gek van hem. Dat was nog niet eens het ergste. Het ergste was dat Hugo niet van donker hield en dus altijd met het licht aan wilde slapen. En Steijn? Dat arme mannetje kan juist niet in het licht slapen! Voor hem gold (en geldt): hoe donkerder, hoe beter.

Gelukkig voor Steijn hadden we nog een kamer over en hij verhuisde naar zolder. Om de nieuwe kamer van Steijn helemaal eigen te maken, mocht hij zelf behang uitzoeken en Hugo wilde dat ook wel. Zo gezegd, zo gedaan. Op internet heb ik samen met ze tig soorten behang bekeken en voor Steijn was de keuze snel gemaakt. Vliegtuigenbehang! Dat wilde hij! Kijk, dat vond ik ook wel bij hem passen en samen zochten we nog vintage posters voor zijn nieuwe stek uit.

Huug wist maar niet wat hij wilde. Ja, iets met dieren. Geloof me: de keuze in dierenbehang is oneindig! Hij kon echt niet kiezen, tot op een zekere dag zijn oog viel op piratenbehang. Huh? Hij hield niet eens van piraten! Ik heb wel tien keer aan hem gevraagd of hij zeker wist dat hij dit behang wilde en hij hield voet bij stuk. Begreep ik hem verkeerd? Volgens hem niet: hij wilde dit behang en niets anders.

De kamers werden behangen en eindelijk was alles af. Steijn maakte een vreugdedansje toen hij zijn nieuwe kamer voor het eerst zag, zo blij was hij. Hugo was iets minder gelukkig toen hij een eerste blik op zijn oude/nieuwe kamer wierp en dan druk ik me nog zacht uit. Hij begon hysterisch te huilen! Dit behang wilde hij niet! Hij vond het lelijk, hij vond piraten stom en het behang moest nú de prullenbak in! Hij wilde een safari-kamer! Ja hallo! Het was duur, het zat er net op én hij had het zelf uitgekozen, dus die piraten bleven zitten waar ze zaten. Uitleg van Hugo verklaarde waarom hij dit had uitgezocht: als dierenliefhebber vond hij het inktvisje in de zee zo mooi. Helaas voor Huug hielden wij nu voet bij stuk. Hij had het uitgezocht, hij wilde dit hebben en er werd niet opnieuw behangen.

Huug baalde als een stekker, maar de oplossing diende zich aan. Hij kreeg een jaar na zijn “lelijke, stomme piratenkamer” een zusje. Het huis werd te klein voor ons en er zat maar een ding op: verhuizen. En dat betekende een nieuwe kamer! Met nieuw behang! Nog steeds weet ik niet waar bij blijer van werd: van zijn kleine zusje of van zijn nieuwe kamer.

Steijn stapte over van vliegtuigen naar zeilboten. Hugo zocht hysterisch safari-behang uit. Ik wilde zijn kamer inrichten met mooie dierenvellen en er een smaakvol safarigebeuren van maken, maar Huug hield wederom voet bij stuk. Knarsentandend en doodsbang dat hij het weer niet mooi vond heb ik zijn muren behangen met zijn keuze. Eenmaal klaar opende ik nerveus de deur van zijn kamer. Ik was al helemaal voorbereid op weer een hysterische huilbui en wachtte in spanning af. Hij keek, zijn ogen werden groot en hij zuchtte: “Er staat geen inktvis op.”

Ik kon hem wel achter het behang plakken.

[ssba]