Ahoy Piraat

Ahoy piraat! Onze zoon wil piraat zijn. Een echte. Met zwaard, met schatkaart, met hoed en het liefst met litteken. Twee jaar geleden gaf hij een piratenparty, waar scheepsbeschuit (met zelf gekaapte hagelslag) geserveerd werd. Waar de ranja uit bekers gedronken werd, waar proosten uiteraard ruw en rauw ging, waardoor de plakkerige inhoud veelvuldig op onze eigen designfähige houten kombuistafel belandde. Maar een pret dat ze hadden! Oprecht een feest. En dat merkten we nog een hele tijd daarna…

Niet eens zozeer omdat het zo’n zooitje was na afloop. Natuurlijk, wij vonden het best jammer dat niemand anders corveebeurt had om met de houten scheepsemmer ons keukendek te schrobben. Maar goed, daar zet je je over heen.
Ook weten we inmiddels dat schatten af en toe wel heel erg goed verstopt worden. We vonden dagen na het feest op de meest rare plekken nog gouden dukaten. Tja, een schatkaart maken tijdens zo’n piratenparty is natuurlijk zo leuk, dan schiet het zoeken naar de schat er klaarblijkelijk dus nog wel eens bij in. Ach, da’s ook niet erg. Meer goud voor de ouders, zullen we maar zeggen.

Wij merken dat zijn dwangmatige dagelijkse zeeroverliefde om een heel ander reden het gezin beheerst. Zoonlief wil elke dag namelijk rondlopen in zijn kleurrijke piratenkleding. Captain Job Sparrow, of zo u wilt ‘Job Piraat, Job Piraat, Schip Ahoy, hoi, hoi’ (ja, dat zingt hij zelf) heeft een hele set piratenkleding opgestapeld liggen naast zijn bed. Dat die kleren zo min mogelijk gewassen mogen worden, is nog tot daar aan toe. Maar dat je je als ouder iedere (!) ochtend een Piratenhoedje schrikt, wanneer de zoon in vol ornaat (including ooglap) naast ons bed staat te schreeuwen, is op z’n zachtst gezegd niet echt fijn.

Nog een nadeel? Hij is stelselmatig rond 6.00 uur wakker. Nu hebben wij een regeltje dat hij zich pas kan melden als zijn piratenwekker af gaat. Toch is hij dag in dag uit zó enthousiast met dat verkleden bezig dat hij vrijwel elke ochtend als Kap’tein Sharky (ja, dat is dagelijks leesvoer) aan ons voeteneinde staat te oreren. En zijn diep slapende kapersklok dus compleet vergeet. En wanneer hij zich toevallig wél stil houdt, weet hij ons wel met dat vervelende, iets te harde plastic zwaard wakker te prikken.
De ouders van Job Sparrow zijn daarom ernstig aan het overwegen om die gevonden gouden dukaten zo snel mogelijk in te wisselen voor een slot op de deur van onze slaaphut. Ahoy Job Sparrow! Wij gaan die piraatfascinatie van je muiten! De mazzel en ga de komende periode maar eens lekker een andere kamer in ons huis kapen!

P.S.: Wij zijn inmiddels helemaal in de ban van de VENZ piratenhagels en het zoeken naar de schat! Oh, en mocht je ook een piratenfeestje willen geven, kijk dan maar snel naar de DIY tips voor een geslaagd piratenfeest en laat je inspireren.

[ssba]