Peuters zijn cool !

Niets is zo veranderlijk als het weer hoor je vaak zeggen. Nou , geloof mij…. er is 1 ding wat net zo (of misschien nog wel meer) veranderlijk is, namelijk : ‘DE PEUTER‘. En daarbij, het weer kunnen ze redelijk voorspellen, maar de reactie van je peuter meestal niet! Dit zorgt  voor vele hilarische momenten, maar het zet je ook regelmatig voor het blok op momenten dat het uiteraard totaal niet uitkomt. Het volgende lijstje zal wellicht herkenbaar zijn voor heel veel peutermoeders en -vaders.

 

 

De 5 meest herkenbare ‘peuters zijn cool’-acties:

1. Peuters zijn cool in de Supermarkt

Ze willen je graag helpen met alles en vooral alles ‘zelluf doen’, zo ook de boodschappen.Vol trots rijden ze met hun minikarretje naast jouw grote kar en van alle kanten hoor je reacties : ‘ handig zo’n hulpje!’. Wat deze mensen echter niet zien is dat alles wat op peuters’ ooghoogte ligt, verdwijnt in het kleine karretje. Natuurlijk kom je daar zelf pas achter bij de kassa..

Het is een avontuur apart om een peuter achter een winkelwagentje te corrigeren zonder dat er schenen en enkels beschadigd worden.

En dan die ‘speelhoek/computer’. Je peuter laat het karretje à la minute staan en kijkt er niet meer naar om. Met het gevolg dat je zelf met een grote kar, een klein karretje (wat altijd zwenkt op de een of andere manier) én een verdrietige peuter (omdat hij nog laaaaaaaaang niet klaar was bij de computer) bij de kassa moet zien te komen! Waar vervolgens je peuter alles mee uit wil laden op de band (die net iets te hoog is) en de caissière met droopy-oogjes aankijkt in de hoop op een spekje!

Over de supermarkt scène ga ik het niet eens hebben, je leest hier hoe je een supermarktscène voorkomt.

2. Peuters zijn cool in het restaurant

Je kent het vast wel, de pogingen om even ‘gezellig’ uit te gaan eten met een peuter. Het idee is inderdaad leuk, de werkelijkheid vaak anders. Voor je peuter is het namelijk niet ‘gezellig’ om heel lang op zijn stoel te blijven zitten om vervolgens heel lang te moeten wachten op het eten (tja.. geef hem eens ongelijk). Gelukkig is het drinken er meteen: fristi met een rietje!

En jawel, de eerste helft van het flesje gaat goed, maar zodra het flesje ‘halfleeg’ dreigt te raken gaat de peuter op inspectie uit. Rietje eruit, boven in het flesje kijken, rietje afllikken en rietje er weer in! (en dat dan 10 keer!). Totdat de peuter besluit weer verder te drinken. Jammer dat er gekozen werd voor de combinatie uit het rietje drinken en schenken.. Zo, dat was de fristi!

Tussenstand: tafel, vloerbedekking, stoel & peuter HELEMAAL onder de plakzooi. Terwijl jij je uiterste best doet om het allemaal – met een knalrood hoofd- een beetje met servetten op te poetsen, is je peuter in paniek. Niet omdat hij zo’n ravage aan heeft gericht. Neehee, omdat hij nu géén drinken meer heeft!

 3. Peuters zijn cool als ze wandelen

Peuters vinden het heerlijk om te wandelen. Tenminste de eerste 50 meter. Na die afstand vindt er een tempovertraging plaats en staakt de peuter zijn wandeling, steekt zijn armen in de lucht en roept met een dringende toon : ‘dragen’.

Als jij zegt: ‘Nee, je kunt best zelf lopen’, komt er een weerwoord met : ‘nee, JIJ moet me DRAGEN’. Negeer je dat vervolgens? Verwacht dan een trappelende,  huilende peuter achter aan, die woest roept: ‘mamaaaa, jij moet me dragen!’. Het enige redmiddel op dat moment is om daadwerkelijk de peuter op te tillen of gebruik te maken van een ‘opstaand randje’. Mijn peuter heeft namelijk een fascinatie voor opstaande randjes, balken of trapjes. Op de een of andere manier hebben ze ook de dwangmatige behoefte om het ‘hele randje’ van voor tot achter te lopen. Tussentijds afstappen is zeker geen optie.

Tja, en dat jij daar eigenlijk geen tijd hebt voor hebt, daar heeft een peuter natuurlijk lak aan!

4. Ontploffingsgevaar ? Peuters zijn cool !

De meeste peuters hebben wel eens last van ontploffingsgevaar. En dat om de gekste dingen. En ja, ik denk dan als moeder ook vaak: jeetje…als je jezelf hier al zo druk over maakt, dan krijg je het later nog zwaar te verduren. Het is echt typisch gedrag voor deze leeftijd. Een aantal ontploffings-uitlokkende factoren zijn:

• hulp bieden wanneer ze iets ‘zelluf’ willen doen,
• goedbedoeld hun boterham doormidden snijden omdat ze het dan makkelijker kunnen eten! DRAMA, ze eisen vervolgens dat je de boterham weer HEEL maakt 
omdat ze geen ‘kapotte boterham’ willen. Andersom kan trouwens ook.
• de verkeerde kleur beker of bord voorschotelen,
• de wc voor hen doorspoelen (‘zelluf doen’),
• als je ze in de buggy wil zetten omdat je een stukje sneller vooruit wil – wat een opgave om die riempjes dan vastgeklikt te krijgen!
• en zo zijn er nog een heel aantal dingen te noemen…

 5. Peuters zijn vooral cool als ze slapen

Zodra de peuter in de gaten heeft dat hij naar bed moet, kun je rekening houden met allerlei ’tijdrekkende’acties. (lees onze handleiding: zo leg je een peuter op bed in 100 stappen)

Zo hebben ze bijna standaard nog dorst én honger voordat ze naar boven gaan, rennen ze boven in hun ondergoed rond en moet je ze vervolgens komen vangen. Verstoppen ze zichzelf ook standaard in het ‘grote bed’ onder de dekens in de veronderstelling dat je ze echt niet kunt vinden. Het makkelijke van een peuter is dan wel dat wanneer je vraagt : ‘Huh, waar ben je nou?’ , direct de dekens aan de kant vliegen en een enthousiaste ‘hier ben ik!’ te horen is. Het tandenpoetsen is met 10 seconden klaar als je niet uitkijkt. Maar als je gaat helpen, klemmen de peuterkaakjes héél stevig op elkaar waardoor het extra lang duurt.

In bed willen ze nog altijd een verhaaltje en als dat afgelopen is nog het allerlaatste verhaaltje. En zo ook wanneer je ze een knuffel geeft, dan willen ze altijd nog een allerlaatste knuffel.Als je ze vervolgens na het ritueel met rust laat en naar beneden gaat, (lamp aan op de overloop én deur open uiteraard) hoor je vrijwel direct : ‘ik kan niet slaaapen’. Alsof ze überhaupt een poging hebben gewaagd.

Natuurlijk ben je ze ook nog altijd ‘vergeten’ een kus te geven. En moeten ze juist nét die knuffel in hun bed hebben die je zo snel nergens kunt vinden. Vervolgens vallen ze meestal als een blok in slaap.

Erg handig is ook dat een peuter nog geen enkel tijdsbesef heeft, dus staan midden in de nacht aan je bed met de vraag: ‘is het al ‘s-morgens?’

En waarom zijn peuters dan toch cool ?

Als je deze dingen achter elkaar zet, lijkt het een heel karwei om een peuter op te voeden. En dat is ook! Het kost energie en aandacht en is lang niet altijd even makkelijk!

De ene peuter is de andere niet en de een heeft heel veel temperament en de ander is juist weer heel verlegen. Al denk ik wel dat bijna alle ouders zullen zeggen dat kinderen op hun ‘grappigst’ zijn in de peuterleeftijd. Want hoe veel energie en nachtrust het je ook kost, je krijgt er zo’n heerlijke , pure energie voor terug!

TIP: Wordt jouw peuter binnenkort ook kleuter? Lees dan het artikel Eerste dag Basisschool ter voorbereiding !

[ssba]