Vakantie! #autisme 59

We zijn weer terug van vakantie. We waren samen met mijn schoonzus en haar gezin en mijn schoonouders. Totale groep van tien man, dus. Erg druk, maar ook gezellig. De kinderen variëren in leeftijd van net 2 jaar tot bijna 9 (Daniël). Ik verwachtte dat het wel een uitdaging zou zijn om iets te vinden waar alle kinderen lol aan zouden beleven. Dit ging boven verwachting goed.

Het scheelt natuurlijk dat er zes volwassenen waren, dus de jongste twee konden andere dingen doen dan mijn kinderen. Gelukkig was er op locatie ook genoeg en gevarieerd speelvertier om iedereen gelukkig te houden. Het was dus grotendeels een heel relaxte vakantie.

Niet zomaar een trein

Maar ja, Daniël zou Daniël niet zijn als er geen hobbels op de weg zouden zijn. De vakantie begon in ieder geval erg goed. We gingen namelijk met de trein! En niet zomaar een trein, de EUROSTAR! Daniël heeft oneindig genoten van de rit. Het was fijn om te zien dat hij ook echt zo genoot als we hadden verwacht. Tot zover ging alles dus soepel.

Soms toch weer stress

Die eerste reisdag ging heel voorspoedig. We hadden duidelijk in zijn kalender gezet dat er een reisdag zou zijn voorafgaand aan de ‘hoofdvakantie’, dus daar had hij rekening mee gehouden. De ‘hoofdvakantie’ was een soort kinderparadijs. We hadden van tevoren thuis ook al foto’s gekeken van de locatie, zodat hij al een beetje wist waar hij aan toe was. Het plan was dus ‘de kinderen vermaken zich met wat ze hier allemaal bieden aan speelgoed en activiteiten’. Daniël vermaakte zich vervolgens opperbest met alles wat hem aangeboden werd en speelde alsof het een lieve lust was. Maar soms sloeg de stress toch toe en ging hij weer roepen. De hit van deze vakantie was “Baby’tje! Tudeletudutuuuu!” Of “ik ben gek!” Dat laatste was helaas niet duidelijk genoeg om een gesprek over te beginnen. Hij reageerde niet op doorvragen wat er nou echt speelde.

Toch andere structuurbehoefte

Ons schema “je vermaakt je met alles wat hier voorhanden is” in combinatie met sfeerfoto’s bleek dus niet afdoende. Ofwel, we hadden weer eens een inschattingsfout gemaakt qua (structuur)behoeftes tijdens de vakantie. Vorige jaren was een globaal schema voldoende, maar deze keer waren we te summier geweest. Gelukkig had hij een (knuffel)beer mee, dus konden we met hem afspreken dat hij op de kamer rust zou pakken en dat hij op een afgesproken tijd weer terug zou komen. Het was erg fijn dat we deze mogelijkheid hadden.

Zwemmen

Een leuk detail. Ze hadden (uiteraard) een zwembad. Hierin heeft Linda uitgebreid gezwommen. En Daniël ook! Wel, hij heeft heerlijk rondgebanjerd. Het bad was 1,20m diep, dus kon hij comfortabel staan. Hij heeft zich kostelijk vermaakt in het zwembad. Ik vind het fijn dat hij zo’n prettige ervaring heeft gehad in het zwembad. Hierbij heb ik dan de stille hoop dat hij te zijner tijd meer lol zal hebben in de zwemles.

Concept reisdag nog onduidelijk

Aansluitend aan de “hoofdvakantie” hadden we wat meer ruimte genomen en lastten twee reisdagen in. Dit stond in zijn kalender, hadden we besproken en dus gingen we ervan uit dat hij dat wist. Nou, die aanname kan ook bij het oud vuil. Daniël zat compleet in de hoogste boom. Wellicht overprikkeld door een week kinderfeest, misschien past het concept “reisdag” nog niet helemaal in de mogelijkheden binnen een vakantie. Hoe dan ook, de laatste dagen waren moeilijk voor hem.

Thuis blijven

Na al deze drukte wil Daniël de rest van de vakantie thuis blijven. Ik zie mogelijkheden om Pokémon GO weer bij hem onder de aandacht te brengen. Linda heeft een hele schare buitenlandse pokémon, maar Daniël had geen zin. We zullen zien of het lukt om meneer van de bank af te houden. De eerste dag was in ieder geval succesvol.

Meer lezen over Daniëlle’s leven?

Daniëlle schrijft al meer dan een jaar voor ons over haar leven met een zoon met autisme. Benieuwd naar haar andere artikelen? Je vindt ze hier.