Stress in het winkelcentrum #autisme 41

Vorige week was het autismeweek. Daar kwam ik dus te laat achter, anders had ik er in de vorige blog wel iets over gezegd. Gelukkig was het de redactie wel opgevallen en hebben ze er een artikel aan gewijd.

Het doel van zo’n week is om autisme bespreekbaar en inzichtelijker te maken. Vorige week kwam er regelmatig een specifiek filmpje voorbij op Facebook. Ik wil dit filmpje hier bespreken. Het filmpje was gemaakt door de Engelse nationale vereniging voor autisme.

Het was volgens hen gefilmd vanuit de optiek van een autistisch kind. De jongen en zijn moeder (ga ik van uit) lopen door een winkelcentrum. Het verhaal wordt heel schichtig gefilmd. De ene keer richt het beeld zich op een hokje waar iemand een pasfoto maakt, dan schiet het beeld naar een mevrouw die parfum opgespoten krijgt en een seconde later ligt de focus weer heel ergens anders. Hiermee proberen de makers van de film een inschatting te maken van de manier waarop prikkels (ongefilterd) binnen komen bij autistische kinderen. Het eindigt dan ook met een beeld dat het kind erg van streek is geraakt.

https://youtu.be/Lr4_dOorquQ

Ik vind dit een moeilijk filmpje. Ik snap het punt dat ze proberen te maken. Ze proberen zichtbaar te maken hoe het zou voelen als alle prikkels even heftig binnenkomen. Mijn vraag hierbij is wel of het überhaupt mogelijk is om zoiets over te brengen. In dit filmpje wordt er ook geen rekening mee gehouden dat een wandelingetje naar het winkelcentrum al een hele onderneming op zich kan zijn voor autistische kinderen (en hun ouders). Dan staat het kind als het ware al ‘op scherp’ voordat de deur van het winkelcentrum is bereikt. Ja, dan raakt het kind wel van de kook na een wandelingetje door een dergelijke overdaad aan prikkels.

Het is voor mij ook lastig om dit filmpje aan onze situatie te spiegelen. Als er niets bijzonders gebeurd is en we gaan gewoon boodschappen doen, is er geen vuiltje aan de lucht. Maar als hij al erg gespannen is door allerlei wijzigingen in de normale gang van zaken en we gaan daarna ook nog op stap, dan wordt Daniël wel erg verdrietig. Maar ja, ga je dan nog wel (vrijwillig) met Daniël naar een druk winkelcentrum als je weet hoe hij zich voelt? Die achtergrondinformatie mist volledig bij dit filmpje.

In het kader van de week van autisme snap ik ook de keuze voor een dergelijk overzichtelijk filmpje. Echter, zo’n filmpje doet misschien afbreuk aan de aspecten van autisme die minder duidelijk zichtbaar zijn. Autisme is veel complexer dan alleen overprikkeling door beeld, geluid en geur. Mijn zorg hierbij is dat mensen die ver van de situatie af staan misschien denken dat ze autisme nu wel begrijpen. En dan is er juist nog minder begrip voor autisme. En dat was nou juist niet de bedoeling….

[ssba]