Autisme en feest vieren! #autisme 31

Bij deze blog wil ik een feestje met jullie vieren. Vorige week was onze dochter jarig, ze is zes jaar geworden. Bij een verjaardag horen cadeaus, natuurlijk. Tijdens de wintervakantie was ik al met Daniël naar de speelgoedwinkel geweest, zodat hij iets kon kopen van zijn zakgeld. (De medewerkers blijven vertederd kijken als zo’n kindje met al zijn munten over de brug komt, erg leuk.)

We hadden toen ook een cadeau voor hem uitgezocht dat hij dan zou krijgen tijdens de verjaardag van zijn zusje. Het is van belang dat hij van tevoren weet wat er komt, dat geeft hem rust. Nu was ik dit cadeau vergeten en gaf dus een ander cadeau op de ochtend van Linda’s verjaardag. Een beteuterde blik volgde. Mijn man had al eerder een ander cadeau zien liggen, dus dat werd gauw tevoorschijn gehaald. Ja, dat was het goede cadeau. Mazzelaar.

Autisme en feest

We hadden in het weekend haar verjaardagsfeestje. We hadden 6 kinderen uitgenodigd. Dit zijn de kindjes waar ze mee speelt, dus Daniël had wel een beeld bij de meeste kinderen. Twee kindjes kon hij niet plaatsen, maar met dank aan Facebook was dit simpel opgelost. Dat was weer een stresspunt minder.

We hadden het plan opgevat om te gaan bowlen. Lekker buiten de deur, hoeven we daarna niet de rotzooi op te ruimen, top! Toen we daar aankwamen, bleek het hartstikke druk te zijn, met ook nog discolichten en (niet heel luide) muziek op de achtergrond. Mijn gedachten gingen direct weer terug naar het fiasco van Linda’s schoolfeest. Ik zag het al zo gebeuren dat hij overprikkeld ergens in een hoekje zou gaan bibberen. Maar dit gebeurde niet. Hij heeft zich opperbest vermaakt met het bowlen en het zakje chips dat erbij werd geserveerd. Hij heeft zelfs gewonnen!

Ontlading thuis?

Dan ging ik er eigenlijk vanuit dat hij thuis dan wel dat hij erg zou moeten ontladen. Ik verwachtte dat hij met zijn beren zou gaan zwaaien, onzinwoorden uitkramen en kreunen. En ook dat gebeurde niet. Hij pakte zijn beren, zei een keer “nuftie” en installeerde zich op de bank met oude filmpjes van Donald Duck. En hij lag daar heerlijk te ontspannen en bij te komen van de drukte van het feestje.

En op dit soort dagen lijkt de decembermaand ineens heel erg lang geleden. Mijn oudste kindje is weer gekalmeerd en gelukkig. Het is allemaal weer goed. Fijn.

bron visual: Sclera

[ssba]